زمانی که کودک یک پروژهٔ نرم‌افزاری -هرچند کوچک مثل یک بازی ساده- طراحی می‌کند و آن را با اعضای خانواده و هم‌سن و سالانش به اشتراک می‌گذارد، این مسأله منجر به رشد اعتماد به نفس وی خواهد شد چرا که توانسته دست به پیاده‌سازی کاری بزند که در محیط پیرامونش کمتر کسی توانایی انجام آن را دارد! در یکی از رویدادهای برنامه نویسی والدین یکی از کودکان تایید میکردند که اعتماد به نفس فرزند خجالتی آن ها با آموختن برنامه نویسی، به حدی بالا رفته که فراتر از حد تصور و انتظار آن ها بوده است.
همچنین در تمامی برنامه‌های کامپیوتری -از برنامه‌های بزرگ گرفته تا کوچک- برنامه‌نویس نیازمند استدلال‌های دقیق است. کودکان در حین کدنویسی با مهارت‌هایی همچون منطق، تحلیل داده، تحلیل پروژه و شکستن آن به بخش‌های کوچک قابل‌مدیریت آشنا می‌شوند. بسیاری از این مهارت‌ها منجر به تقویت قدرت استدلال کودک شده که علاوه بر برنامه‌نویسی، در حل کردن سایر مسائل همچون ریاضیات نیز کاربرد دارند.